စည္းခ်က္ညီတဲ႔သံလမ္းေပၚက
ဘ၀ရထားႀကီးတစ္စင္း
ေန႔ညဆုိတဲ႔ဘူတာေတြကုိေက်ာ္ျဖတ္
ဟန္ခ်က္ညီညီနဲ႔
ဘ၀သစ္ဆီဦးတည္လုိ႔ေပါ့
လူေတြထဲမွာ မင္းနဲ႔ငါ
ေလာကရဲ႔မာယာ ေကာက္ေႀကာင္း
တေစ့တေစာင္း
ဟုိအေႀကာင္းသည္အေႀကာင္း
စုံလုိ႔ပါပဲ
ေရာက္တတ္ရာရာေျပာတတ္တဲ႔အက်င့္က
သဲထဲေရသြန္သလုိ
ေျခရာလည္းထင္က်န္မေနခဲ႔ပါ
မုိးလင္းမုိးခ်ဳပ္
အပတ္တကုတ္ႀကဳိးစားခဲ႔တဲ႔
သူ႔သမုိင္း သူ႔ဇာတ္ရွဳပ္
သူ႔ဇာတ္ထုတ္ကုိေလ့လာ
ေပါက္တတ္ကရဆုိတတ္တဲ႔ေဂ်ာက္ဂ်က္က
ငါ့ကုိ သမုိင္းေရးဆရာလားတဲ႔
အျမင္မရွင္းတဲ႔မ်က္၀န္းတစ္စုံ
အခန္းပ်က္တဲ႔ ဦးေႏွာက္တစ္ခု
မပီျပင္၀ုိးတ၀ါးနဲ႔ႀကည္႔မွန္တစ္ခ်ပ္
ခရီးဆက္ေနႀကတဲ႔ မင္းနဲ႔ငါ့ကုိ
နာရီလက္တံေတြက သတိေပးေနျပီ
ငါတုိ႔ အားလုံး ဘူတာဆုိက္ကပ္
လက္တြဲျဖဳတ္ခ်ိန္နီးျပီတဲ႔ေလ..။
No comments:
Post a Comment